ساختار کد Go

زبان گو به شکلی طراحی شده که به خودی خود خیلی ساده و تمیز باشه برای همین یادگیری رو شیرین تر و سریع تر میکنه.

مورد اول اینکه زبان گو یه زبان بر پایۀ پکیجه، یعنی شما تو پروژه هایی که میسازید باید ابتدای فایل package name تعریف کنید و به دلیل اینکه گو یه زبان کامپایلریه شما یه پکیج main هم باید داشته باشید.

پکیج ها در زبان گو به صورت زیر به پروژه اضافه میشن:

هر پکیج کاربرد خودش رو داره، مثلا ما برای چاپ متن روی صفحه میتونیم از تابع print که در پکیج fmt هست استفاده کنیم.

تابع main

همونطور که گفتم زبان گو یه زبان کامپایلریه و نیاز به پکیج main و تابع main داره.

تابع main نقطۀ شروع برنامه هاست، و ما حتما باید داخل کد این تابع رو داشته باشیم.

توابع در زبان گو به صورت ()func name تعریف میشن پس ما برای تعریف تابع main به این صورت میتونیم عمل کنیم:

func main() {

// کد های ما

}

اجرای کد

برای اجرای برنامه به سادگی میتونیم از دستور زیر استفاده کنیم:

go run hello.go

برای کامپایل کد ها و گرفتن فایل خروجی میتونیم به شکل زیر عمل کنیم و فایل hello.go رو به hello.exe تغییر بدیم.

go build -o hello.exe hello.go

سینتکس زبان Go

در ادامه با سینتکس زبان گو بیشتر آشنا میشیم. اما برای شروع بهتره بدونیم که زبان گو برخلاف زبان C نیاز به سمی کالن(;) برای جدا کردن کد ها از هم نداره و برخلاف پایتون به تعداد Tab ها در کدنویسی حساس نیست.

کامنت گذاری در زبان گو هم با دو تا اسلش (//) انجام میشه.

کامنت ها در کدنویسی همون یادداشت گذاری در کد هست که صورت میگیره، یعنی اگه شما اول هر خطی // بذارید کامپایلر اون خط کد رو در نظر نمیگیره. همچنین کامنت گذاری برای غیرفعال کردن کد ها در زبان باگ یابی هم استفاده میشه.

در مقالۀ بعدی در مورد متغیرها در زبان Go صحبت میکنیم و موارد مورد نیاز رو آموزش میدیم.